Język polski na Litwie

Szanowni Państwo,
Dzisiaj mamy ostatnie „Spotkanie z językiem”, a mieliśmy ich dwadzieścia. Mówiliśmy o poprawności językowej, o etymologii i znaczeniu wyrazów, o nazwach własnych. Natomiast nie poruszyliśmy tak ważnego zagadnienia, jakim jest geneza języka polskiego na Litwie, i o tym chciałabym pokrótce opowiedzieć.
Język polski na Litwie ma długą i bogatą tradycję. Polskość przenikała na Litwę dwiema drogami – poprzez kolonizację i polonizację. Początki występowania polszczyzny na tych obszarach sięgają XIII-XIV wieku i związane są z najazdami Litwinów na ziemie polskie. W wyniku tych najazdów uprowadzano jeńców wojennych. Poza jeńcami w miastach litewskich w owym czasie osiadali też polscy kupcy i rzemieślnicy, którzy przybywali na Litwę dobrowolnie i stanowili znaczny procent mieszkańców. Zachowywali oni język, kulturę polską, czemu sprzyjało zamieszkiwanie w zwartych skupiskach.